A Poet Behind Bars (Dutch)

Dareen Tatour

Een dichter achter de tralies

 In de gevangenis heb ik mensen ontmoet,

te veel om op te noemen:

Moordenaars en misdadigers,

dieven en leugenaars,

eerlijke mensen en mensen die in niets meer geloven,

mensen die de weg kwijt zijn en verwarde mensen,

mensen die zielig zijn en mensen die honger hebben.

En verder, de zieke mensen van mijn vaderland,

geboren uit pijn,

zij die weigerden zich te voegen naar de onrechtvaardigheid

tot ze kinderen werden van wie de onschuld werd onteerd.

De dwang van de wereld liet hen geschokt achter.

Ze werden ouder.

Neen, hun verdriet werd groter,

het werd harder door verdringing,

zoals rozen in gezouten grond.

Ze omhelsden de liefde zonder angst

en werden vervolgd omdat ze verklaarden

“Wij houden eeuwig van dit land”,

terwijl ze hun daden waren vergeten …

Hun liefde gaf hen dus de vrijheid.

Zie, de gevangenis is er voor minnaars.

Ik heb mijn ziel ondervraagd

op momenten van twijfel en verwarring:

“Wat met jouw misdrijf?”

Zijn betekenis ontgaat me nu.

Ik noemde de zaak en

sprak mijn gedachten uit;

ik schreef over de heersende onrechtvaardigheid,

wensen in inkt,

een gedicht schreef ik …

De aanklacht heeft mijn lichaam afgemat,

van mijn tenen tot boven in mijn hoofd,

want ik ben een dichter in de gevangenis,

een dichter in het land van de kunst.

Ik word beschuldigd van woorden,

met mijn pen als instrument.

Inkt – bloed van het hart – getuigt

en leest de beschuldigingen.

Luister, mijn lot, mijn leven,

naar wat de rechter zei:

Een gedicht staat terecht,

mijn gedicht zet zich om in een misdaad.

In het land van de vrijheid

is de gevangenis de bestemming van de artiest.

Geschreven op 2 november 2015 Jelemeh gevangenis De dag dat ik de aanklacht ontving Vertaling: Joris Iven & Karel Sergen